La programación infantil en la televisión de galicia (TVG) ¿Quién es su audiencia?
Palavras-chave:
Programación infantil, TVG, televisiones autonómicas, niños, Xabarín Club.Resumo
El programa contenedor “Xabarín Club” es desde hace casi 20 años el vehículo con el que la Televisión de Galicia se relaciona con el público infantil. Es todo un referente de la cadena autonómica, tanto que su mascota, un jabalí animado, llegó a convertirse en un importante agente socializador entre la infancia gallega. Del mismo modo que sucedió con otras televisiones autonómicas, la aparición de un segundo canal provocó que todos los contenidos infantiles abandonasen la parrilla del primer canal para trasladarse a la segunda opción, menos conocida y carente de contenidos. En este sentido sería interesante conocer cuál es la oferta infantil en ese segundo canal y si el jabalí más famoso de la TVG sigue siendo un referente entre los niños gallegos tal como fue en la década de los 90.
Downloads
Referências
LÓPEZ, B. (1998): “Televisión de proximidad y culturas minoritarias: complejidades de una relación”, Congreso Comunicación y Cultura, Consello da Cultura
Galega, Santiago de Compostela.
LÓPEZ, X. (2004): Tres décadas da televisión en Galicia. Cronoloxía e posición perante o desafío dun novo modelo audiovisual . Consello da Cultura Galega,
sección de comunicación.
MANEIRO, A. (2011): 25 anos de Televisión de Galicia. De 1985 a 2010. APG, Asociación de Periodistas de Galicia, Santiago de Compostela (edición online).
MANEIRO, A. (1993): A TVG, unha institución pública imprescindible para Galicia. Lea, D.L, Santiago de Compostela.
RADIOTELEVISIÓN DE GALICIA (2006): A nova programación da TVG. Espera e Verás. Televisión de Galicia S.L, Santiago de Compostela.
SIERRA BRAVO, R. (2001): Técnicas de Investigación Social. Teorías y ejercicios. Ediciones Paraninfo S.A, Madrid.
VÁZQUEZ, T. (2011): ¿Qué ven los niños en la televisión? Universitas D.L. Madrid.
ALBORNOZ, L. A. (2002): “Televisiones públicas autonómicas en España y normalización lingüística. El caso de Telemadrid: una cadena autonómica
singular”, Área Abierta, nº2, pp. 1-17.
CASTELLÓ, E. (2004): “Mecanismos de construcción de la identidad cultural en las series de ficción: el caso de la televisión autonómica en España”,
Estudios sobre las culturas contemporáneas, época II, vol. X, núm. 20, pp. 45-77.
CEBRIÁN HERREROS, M. (2003): “Contenidos infantiles en televisión: Nueva técnica analítica global”, Zer: Revista de estudios de comunicación , Nº 15, pp.
-65.
DÍAZ, E., ORTIZ, M. A. y RUIZ, J. A. (2013): “¿Están las cadenas de televisión interesadas en una mejor televisión para los menores? Las televisiones y la
investigación en infancia y televisión”, Comunicar-Revista Científica de Educomunicación, Nº 40, vol. XX, pp. 137-144.
DIGÓN, P. y FERNÁNDEZ, M. (2009): “La programación infantil y juvenil en la televisión mejorada”, Innovación educativa, Nº 19, pp. 51-57.
FERNÁNDEZ, J. (2011): “Autopromoción comparativa de la televisión en España. Antena 3 Vs. Telecinco”, Pensar la Publicidad. Revista Internacional
investigaciones publicitarias. Vol. 5 Nº2, pp. 277-298.
GONZÁLEZ, C. y FANJUL, C. (2009): “Marcas televisivas. La gestión de la continuidad en el medio televisivo español”, Revista Latina de Comunicación
Social, 64, pp. 894-908.
MANEIRO, A. (2006): “Tendencias de la televisión en Galicia, análisis del comportamiento de la audiencia de televisión en Galicia”, Comunica, Revista de
Estudios de Comunicación de la APG, Asociación de Periodistas de Galicia, Tomo 4, pp.127 – 240.
MEDINA, M. (1998): Valoración Publicitaria de los programas de televisión, Eunsa, Pamplona, p. 85.
MONTES, F. J. (2006): “Historia de la Televisión Española”, Anuario Jurídico y Económico Escurialense, XXXIX, pp. 637-696.
VÁZQUEZ, M. (2003): “Programación infantil. O Reino do Xabarín”, Tempos Novos, Nº74, pp. 43-46.
CILLER, C. (1999): “A evolución da programación da Televisión de Galicia. Programación propia e de ficción” en KROHLING, Margarita, LEDO, Margarita,
Comunicación audiovisual, investigación e formación universitarias: Actas do II Coloquio Brasil-Estado Español de Ciencias da Comunicación , Universidade
de Santiago de Compostela, Servicio de Publicacións e Intercambio Científico, Santiago de Compostela, pp.189-195.
BARLOVENTO COMUNICACIÓN. Informe marzo 2013. Disponible en: http://www.barloventocomunicacion.es/images/publicaciones/ [Consultado el
/04/2014].
CRTVG. Disponible en: http://www.crtvg.es/ [Consultado el 20/04/2014].
FARO DE VIGO. Disponible en http://www.farodevigo.es/galicia/2842/perfil-audiencia-galicia-destaca-envejecido-rural-resto-comunidades/105781.html
[Consultado el 30/03/2014].
FORTA. Federación de Organismos de radio y televisión autonómicos. http://www.forta.es/ [Consultado el 3/03/2014].
Downloads
Como Citar
Edição
Seção
Licença
Ámbitos. Revista Internacional de Comunicación é um jornal de acesso aberto, o que significa que todo o conteúdo está disponível gratuitamente para o usuário ou sua instituição. Os usuários podem ler, baixar, copiar, distribuir, distribuir, imprimir, pesquisar ou vincular ao texto completo dos artigos, ou utilizá-los para qualquer outra finalidade lícita, sem solicitar permissão prévia da editora ou do autor. Esta definição de acesso aberto está de acordo com a Iniciativa de Acesso Aberto de Budapeste (BOAI).

A menos que seja observado o contrário, todo o conteúdo da edição eletrônica é distribuído sob uma "Licença Internacional Creative Commons Attribution-NonCommercial-ShareAlike 4.0". Você pode consultar a versão informativa e o texto legal da licença aqui. Isto deve ser expressamente declarado desta forma, quando necessário.
No caso de aceitação do manuscrito, os autores cedem os direitos da obra para sua publicação à Ámbitos. Revista Internacional de Comunicación sob o contrato de licença Attribution-NonCommercial-ShareAlike 4.0 International (CC BY-NC-SA 4.0). Os autores retêm os direitos autorais e terceiros estão autorizados a copiar, distribuir e fazer uso da obra, desde que cumpram os termos e condições estabelecidos na licença
- Cite a autoria e a fonte original de publicação (revista, editora e URL da obra).
- Não utilizá-los para fins comerciais.
- Se você remixar, transformar ou criar a partir do material, você deve liberar suas contribuições sob a mesma licença que o original.
Mais informações podem ser encontradas em
https://creativecommons.org/licenses/by-nc-sa/4.0/deed.es















